نام: یادگار                                              نام خانوادگی: امیدی

نام پدر: کیقباد                                         تحصیلات: ابتدائی

محل تولد: کارزان                                      محل شهادت: کانی سخت

تاریخ تولد: ۷/۶ /۱۳۳۳                               تاریخ شهادت: ۸/۹/۱۳۶۴

زندگی نامه:

در سال ۱۳۳۳ در روستای چشمه رشید کارزان در خانواده ای مذهبی ومتدین دیده به جهان گشود.از همان اوان کودکی دارای شجاعتی  بی نظیر،اخلاقی نیکو و پسندیده بود.تحصیلات ابتدائی خود را به صورت متفرقه ادامه داد.سپس در کارگاه های فنی ایلام مشغول به کار شد و در زمان اوج درگیریهای ضد انقلاب و عوامل استکبار جهانی با آگاهی به عضویت کمیته انقلاب اسلامی در آمد وبرای سرکوب فتنه گران ،داوطلبانه پیش تاخت.سپس از آنجا که مهارتهای لازم فنی را کسب کرده بود ،جهادسازندگی را برای خدمت  به نظام جمهوری اسلامی انتخاب نمود.با شروع تجاوز رژیم بعثی به ایران اسلامی،دوباره به سوی میدان کارزار شتافت و در یک عملیات چریکی،جمعی از کفار بعثی را به هلاکت رساند.

شهید امیدی در طول جنگ بارها مجروح شد،ولی  با عزمی راسخ به سوی جبهه های نبرد می رفت.وی به عضویت رسمی سبزپوشان سپاه در آمده بود ودر هر عملیات ،یکی بعد از دیگری شرکت فعالانه داشت ودر نتیجه همین رشادتها بود که به عنوان فرمانده اطلاعات عملیات منصوب شد.شهید امیدی علاوه بر حضور مستمر در جبهه ها،از پشتیبانی عقبه جبهه ها غافل نبود و همواره در امور خیر وفرهنگی پیش قدم بود،به طوریکه ایشان از بانیان صندوق قرض الحسنه شهدا بود.

در سال ۶۳ به مرتبه دیگری از تزکیه نفس دست یافت وبه حج مشرف شدند.شهید یادگار،این قهرمان کم نظیر اسوه ی صبر وشکیبایی و مظهر صداقت واخلاص در یک عملیات نفوذی در منطقه«کانی سخت » در روز جمعه ۸/۹/۱۳۶۴ طی یک نبرد دلیرانه با ایادی استکبار ،ضمن به هلاکت رساندن دو تن از آنان،در کمال مظلومیت،بر اثر شلیک تیر مستقیم به ناحیه سر شهید شد.مزار نورانی این شهید گرانقدر در جوار امامزاده علی صالح(ع) قرار دارد.از شهید سه فرزند به یادگار مانده است.

چراغ راهش همیشه تابناک باد.  

 شهید یادگار امیدی : فرمانده واحداطلاعات وعملیات تیپ یکم 

امیرالمومنین(ع) لشگر4بعثت (سپاه پاسداران انقلاب اسلامی) بود.

یدالله مظلومی همرزم شهید

شهید یادگار امیدی با اینکه فرمانده بود، همیشه اولین نفر در بطن مأموریت ها بود. در سال 1364 در شناسایی یک پایگاه مورد نظر در منطقه زعفرانی در عمق 14 کیلومتری خاک عراق در حین شناسایی متوجه شدیم که یک گروه 15 نفره از نیروهای عراقی رد ما را گرفته و دنبال ما می آیند، ما متوجه شدیم و با راهنمایی و تدبیر شهید حاج یادگار با استقرار و موضع گیری در یک محل مناسب، عراقی ها را محاصره کردیم و در پی درگیری با آنها پس از متلاشی کردن دشمن در آن محل دو نفر از آنها را اسیر کردیم که یکی از آنها افسر بود و آنان را به مقر خود آوردیم که این پیروزی آن هم در عمق خاک عراق نشان از کارائی و زیرکی فرمانده ما یعنی شهید حاج یادگار امیدی داشت

 به من مي گويند در باره پدرت حرف بزن ، امّا من چهره پدر را هم به ياد ندارم تا چه رسد به اينكه از حماسه‎هاي او چيزي بدانم ، و اگر تصوير زيباي او زينت بخش خانه‎ي ما نباشد ، از او هيچ نمي دانم .

 نیروی دریایی ارتش از زمان شروع جنگ تا پایان آن حماسه های زیادی آفرید که این قهرمانان نامی این حماسه ها شهدای عزیز این نیرو هستند که قطعا تا الان گمنام موندن 
همه ما میدونیم که ناوچه پیکان جاودانه شد و حماسه مروارید رو آفرید ولی کمتر کسی میدونه ناخدا همتی تا آخرین لحظه حاضر به ترک ناوچه نبود 

 نام: محمد علی                       نام خانوادگی: صالحی (کندوله)

نام پدر: علی اکبر                     تحصیلات: حوزوی

محل تولد: ایلام                      محل شهادت: موسیان

تاریخ تولد: 1340                   تاریخ شهادت: 1365

زندگی نامه:

شهید کندوله خدمت مقدس سربازی رادر جبهه­های مقدس سپری کرد. پس از پایان خدمت، با همان روحیه­ی بسیجی، از دانشگاه جبهه، راهی حوزه می شود.

تحصیلات حوزوی را در حوزه ی علمیه آشتیان آغاز کرد و در همین زمان نیز ازدواج نمود، سپس برای ادامه تحصیل در سال 1364 به حوزه­ی علیمه یزد رفت. ثمره ی ازدواج شهید دو فرزند می­باشد. شهید کندوله بارها راهی جبهه های حق علیه باطل شد تا اینکه در سال 1365 در منطقه­ی عملیاتی موسیان، مورد اصابت ترکش خمپاره قرار گرفت.

شهید در شب 19 ماه رمضان به حالت اغما می رود و تا اینکه صبحدم 21 ماه مبارک رمضان سال 1365 به فیض شهادت نائل می­آید. پیکر شهید در گلزار شهدای صالح آباد قرار دارد.

فرازی از وصیت‌ نامه ی­ شهید:

                از شما خواهش دارم که به جان امام و رزمندگان دعا کنید. این وصیت را در حالی می­نویسم که این کلمه ها از اعماق دلم نقش بر روی صفحه­ی کاغذ می­بندد و این جمله ها با سوزی پر از درد و ناله همراه است، چرا که چون واقعاً شرمنده هستم که نتوانستم خدمتی برای این انقلاب انجام دهم و با چشمی گریان و رویی خجل از خانواده شهداء که یک عمر فرزندان خود را بزرگ کردند و روانه جبهه کردند و این عزیزان، با خون سرخ خود ریگ زارهای جنوب و غرب را شستند و درخت تنومند انقلاب را آبیاری کردند. چطور دلخوش باشم و گریان نباشم از آن که خون ده­ها هزار نفر مخلص در راه این انقلاب ریخته شده و شرمنده پروردگار هستم؛ که با کوله باری از معصیت می­خواهم نزدش بروم. دیگر خسته شدم؛ نمی­خواهم در این دنیا بمانم می­خواهم پرواز کنم به سوی مولایم، آقایم. می خواهم پشت به دنیای بی وفا کنم و ان شاءالله دیگر نزدیک است که خداوند توفیق شهادت را در راهش، به من عنایت کند. این دنیا گذرگاهی است و زمان، همانند ابرهای آسمان زود گذر. شهد شیرین شهامت گوارای جانشان باد.

عشق یعنی استخوان و یک پلاک

سالها تنها ی تنها زیر خاک

عشق یعنی یک مدال و یک پوتین

سالها افتاده در خاک و زمین

عشق یعنی ناله رزمندگان

شب میان دشت و شنهای روان

عشق یعنی امر حق دستور دین

جان به کف بودن برای سرزمین

عشق یعنی مادری با دست خویش

برببندد کوله دلبند خویش

عشق یعنی پدری خندان و شاد

می فرستد فرزند را سوی جهاد

عشق یعنی شهیدان و والسلاممدیریت مطالب قبلی

 
سرلشگر خلبان شهید مصطفی اردستانی معاونت عملیات نیروی هوایی
تکخال اف 5 و شیر نهاجا 

 مسلسل من غریبم یاورم باش

به جای مادرم غم پرورم باش

مجید کشکولی

 نام: مجید                              نام خانوادگی: کشکولی

نام پدر: عباس                        تحصیلات: متوسطه

محل تولد: بانروشان                 محل شهادت: چنگوله

تاریخ تولد: 10/5/1341             تاریخ شهادت: 20/07/1365

زندگی نامه:

         شهید مجید سومین فرزند خانواده بود. او تحصیلات خود را تا سوم متوسطه به پایان رسانید و در حالی که 18 سال بیشتر نداشت و شور برادر شهیدش در رگ­های وی جریان داشت، از طرف ناحیه مقاومت بسیج سپاه جهت دفاع از وطن راهی جبهه گردید.

در حالی که 21 سال داشت، ازدواج نمود و صاحب یک فرزند شد. وی بارها در جبهه حضور داشت و عاقبت در اثر درگیری با دشمنان کوردل، در منطقه چنگوله به شهادت رسید. مزار شهید در جوار گلزار شهدای حضرت علی صالح (ع) قرار دارد.

فرازی از وصیت‌ نامه­ی  شهید:

با سلام و درود فراوان و رحمت خداوند تبارك و تعالى بر امام عصر حضرت بقیة ‌الله ‌الاعظم صاحب الامر مهدى موعود (عج) و نائب برحقش امام خمینى (روحى له الفداء) از عاشوراى گرم و خون بار حسین تا كربلاى پر از خون حسینیان زمان كربلاى خون رنگ ایران. قلم كوتاه و زبان قاصر. نمى دانم، چگونه فكر كنم كه به این از خدا بی خبران بفهمانم كه به خدا ایمان داشته باشید و دست از این توطئه­‌هاى شوم و آمریكایى بردارید و به سوى خدا هجرت كنید و با خداوندتان به عبادت برخیزید، كه خداوند در آیه 10 و 11 سوره ی صف به آن اشاره فرموده است و انسان را به سه هدف اصلى، كه آن دارا بودن تقوا و ایمان به خدا و جهاد در راه خدا با جان و جهاد با مال كه این سه هدف اصلى است، اگر دانسته باشید. گر چه شما مردانى با خرد و آگاه باشید، مردان مؤمن كه در راه خدا جهاد مى‌كنند و با دشمن اسلام  ستیز مى‌كنند و ایثارگری­ها و از خودگذشتگی­ها، در معركه از خود نشان مى‌دهند، راهى است كه به شما مردانى كه كبر و غرور مى‌ورزید، نشان مى‌دهد كه یك لحظه به خود آیید و به خود فكر كنید كه امیرالمؤمنین مى‌فرماید: « اى كسى كه چیزى گم كرده‌اید و دنبال آن چیز مى‌گردید برو خودت را پیدا كن. اول تو خودت را گم كرده‌اى و خودت را هنوز نیافته‌اى ».

من در اینجا به امت حزب ‌الله و عزیزان رزمنده كه در راه خدا با این منافق­ها به ستیز برخاسته‌اند، هشدار مى‌دهم كه امام را تنها نگذارید و به اسلام و خون شهیدان پاى ‌بند باشید.

به خدا قسم طبق همان آیه که در سوره صف آمده است، من آنچه را گفتم به انجام خواهم رساند و تا آخرین لحظه مقاوم و استوار خواهم ایستاد و طبق كلام مولا على، سرم را به خدا عاریه خواهم داد و دندان روى دندان گذاشته و قرص و محكم چون كوه استوار، در مقابل حوادث ایستاده و هرگز حركت نخواهم كرد و از زرق و برق تانك و توپ دشمن نخواهم هراسید و تا آخرین لشكر دشمن نابود نشود، ایمن نخواهم بود و تا به شهادت نرسم دست بردار نیستم. عزیزان به خدا قسم این راه را كوركورانه و از روى جهل و نادانى انتخاب نكرده و از روى هواى نفس نبوده ‌است، بلكه به خاطر رضاى خدا و احیا نمودن احكام اسلام و جارى نمودن احكام شرع اسلام بوده است.

مادر مى‌روم تا در كربلاى حسین (ع) به شهادت برسم و بر زمین سجده كنم و خاك پاك كربلا را ببوسم و به نداى حسین زمان لبیك بگویم و به مقام والاى انسانیت برسم؛ كه خواست خداوند متعال مى‌باشد.

 ای آسمان عشق بارانت کجاست

دست من در جستجویش مرد

دامانت کجاست

هر چه می بینم

فقط دیوارهای سنگراست

کاش می گفتی به من

 شهر شهیدانت کجاست

 نام :  سیدمحسن

نام خانوادگی :  امامی دوست

نام پدر :  حسن

تاریخ تولد :  1347

دانشگاه :  آزاد اسلامی

رشته تحصیلی :  مهندسی برق

مدرک تحصیلی :  کارشناسی

محل شهادت :  پاسگاه زید

تاریخ شهادت :  1365/10/19

وصیت نامه شهید سیدمحسن امامی دوست

 بسم الله الرحمن الرحیم

الذین قالوا ربنا الله ثـم استقاموا تنزل علیهم الملائکة ان لا تخافوا و لا تحزنوا و ابشروا ابالجنة التى کنتم توعدون،الهى ما عرفناک حق معرفتک و ما عبدناک حق عبادتک 

با حـمد وسپاس خـالق یکتا و شکر براى نعمت‌هایش و استغفار از کلیه غفلتهاى از یادش و کسب اجـازه از محـضر آقا امام زمان و امام خـمینى و با سلام به امت شهید پرور ایران جملاتى چند را بعنوان وصیت مى‌نویسم. اولین مطلب اینکه بنده با آگاهى کامل این راه را انتخـاب نموده و به دور از هواهاى نفسانى و زمزمه‌هاى شیطان و با عنایت خـدا به این وادى کشانده شدم و به همین خاطر به کلیه برادران و دوستان آمدن به این راه را توصیه مى‌کنم راه معرفت جـهاد شهادت و اما بعد، بـرادران راه ولایت امام زمان ، انقلاب ، امام خـمینى را پیش بگیرید و سعى کنید همگام با امام باشید، قدر امام را بدانید دعایش کنید در هر صورت به جبهه بیائید و اگر هم جدا نتوانستید به جبهه بیائید پشت جبهه را تقویت کنید با فسادهاى اخلاقى و اجتماعى بشدت مبارزه کنید و براى فرج امام زمان دعا کنید، خواهران حجاب اسلامى را رعایت کنید در تربیت فرزندان مومـن و متقى بکوشید، برادران و خـواهران دنبال تحـصیل و معرفت بروید واین حقیر را حلال کنید و جدا برایم طلب مغفرت کنید آنهائى که ادعاى دوستى و ارادت مى‌کنند و مى‌توانند برایم نماز و روزه بگیرند و قرآن بخوانند اگر این وصیت‌نامه بدستتان رسید از وصیت‌نامه‌هایى که لاى کتاب تحف العقول در کتابخانه خودمان هست معتبرتر است. خدایا، خدایا، تا انقلاب مهدى خمینى را نگهدار   منتظرى نستوه براى نصر اسلام محافظت بفرما

والسلام

 بسیاری از شهدا، با زبان روزه شهید شدند. برخی از رزمندگان ، سهمیه ناهارشان را می گرفتند، اما آن را به هم رزم هایشان می دادند و خودشان روزه می گرفتند. 
اولین بار که در جبهه رفتم، نزدیک شب قدر بود. شب قدر که رسید، به اتفاق چندین تن از هم رزم هایم، به محل برگزاری مراسم احیا رفتم. از مجموع 350 نفر افراد گردان، فقط بیست نفر آمده بودند.تعجب کردم. 
شب دوم هم همین طور بود. برایم سؤال شده بود که چرا بچه ها برای احیا نیامدند، نکند خبر نداشته باشند. از محل برگزاری احیا بیرون رفتم. پشت مقر ما صحرایی بود که شیارها و تل زیادی داشت.به سمت صحرا حرکت کردم، وقتی نزدیک شیارها رسیدم، دیدم در بین هر شیار، رزمنده ای رو به قبله نشسته و قرآن را روی سرش گرفته و زمزمه می کند. چون صدای مراسم احیا از بلند گو پخش می شد، بچه ها صدا را می شنیدند و در تنهایی و تاریکی حفره ها، با خدای خود راز و نیاز می کردند. بعدها متوجه شدم آن بیست نفر هم که برای مراسم عزاداری و احیا آمده بودند، مثل من تازه وارد بودند. 
این اتفاق یک بار دیگر هم افتاد. بین دزفول و اندیمشک، منطقه ای بود که درخت های پرتقال و اکالیپتوس زیادی داشت، ما اسمش را گذاشته بودیم جنگل. نیروهای بعثی بعد از آنکه پادگان را بمباران کرده بودند. نیروهایشان را در آن جنگل استتار کرده بودند. 
آنجا دیگر تپه نداشت، اما بچه ها خودشان حفره هایی کنده بودند و داخل آن می رفتند و در تنهایی عجیبی با خدا راز و نیاز می کردند.

 
حجت الاسلام والمسلمین علی اکبر محمدی، نماینده ولی فقیه در لشکر 42 قدر اراک، از خاطرات ماه رمضان در جبهه می گوید: 
ربنای لحظه های افطار، از پایان یک روز روزه داری خبر می داد؛ ربنایی یک تمام وجود رزمندگان مملو از حقانیت آن بود

اتل متل یه بابا دلیر و زار و بیمار

اتل متل یه مادر یه مادر فداکار

اتل متل بچه ها که اونا رو دوست دارن

آخه غیر از اون دو تا هیچکسی رو ندارن

 میخواهم برایت بنویسم اما به کجا و به کدامین نشانه

میخواهم برایت بگویم ولی خبر ندارم باید با چه کسی تماس بگیرم

با همه اینها دوست دارم برایت از روزهایی   تعریف کنم

 که در خیابانهای خیس از اشک آسمان به دنبال کجاوه سفرت به راه افتاده بودیم

تو آرام گرفته بودی و ما بیقرار.

میخواهم از لبخندهایی که هرگز روی لبهایم ظاهر نشدند

 و در برگریزان زندگی راه بودن را گم کرده اند بگویم

 از جاده ای که تو و بهترین ها را با خود برد

کاش می شد به دیدارت بیایم ای آفتاب غروب کرده زندگی من

برادر بی تو داغم تازه تر شد

تو رفتی سوز اشکم بیشتر شد

به دنبال سرت سنگر به سنگر

دل من نیز مفقودالاثر شد

 نام: الله                                    نام خانوادگی: خاک بیمار

_{نام پدر: علی                              تحصیلات: ---}

_{محل تولد: مهران                        محل شهادت: قلاویزان}

_{تاریخ تولد: 20/1/1334                  تاریخ شهادت: 8/5/1362}

_{فرازی از وصیت نامه­ی شهید:}

              _{و هرکس در راه خدا جهاد کند پس کشته شود یا پیروز گردد، پاداش عظیمی به او عطا خواهیم کرد. اینجانب با عشق و علاقه­ای که به پروردگار جهانیان و امام عصر مهدی (عج) و نائب برحقش امام خمینی داشتم، رو به جبهه های حق علیه باطل نمودم تا بتوانم دین خود را ادا کرده و سهمی از این انقلاب داشته باشم. پیام من به تمام برادران این است که اگر شهید شدم راهم را ادامه دهند و پشتیبان امام و اسلام باشند و همان­طوری که امام فرمود: «پشتیبان ولایت فقیه باشید تا به این مملکت آسیبی نرسد»، شما هم با پیروی از امام پیرو ولایت فقیه باشید تا پیروز شوید.}

هنگام جنگ دادیم صدها هزار دارا
شد کوچه های ایران مشکین ز اشک سارا

سارا لباس پوشید ، با جبهه ها عجین شد
در فکه و شلمچه ، دارا به روی مین شد